Abstract
Prezentowany artykuł jest prześledzeniem historii
„Gazety Nowej”, jednego z pierwszych tytułów prasowych,
w nowych po 1989 roku realiach społeczno-politycznych
z perspektywy jej pomysłodawcy i realizatora —
Andrzeja Bucka. Gazeta powstała w Zielonej Górze jako
prywatny tygodnik, przekształcając się z czasem w gazetę
codzienną, której mutacje ukazywały się w Głogowie,
Gorzowie, Lubinie, a od 1992 r. także w Żarach. Autor
przybliża okoliczności, w jakich powstawała gazeta, cele
i zamierzenia, które przed sobą stawiała. Szczegółowo
opisuje charakter i strukturę periodyku, imiennie
przytaczając skład zespołu redakcyjnego. Z autopsji
odtwarza fakty, które sprawiły, że „Gazeta Nowa” stała się
przeciwwagą dla jedynego dotąd dziennika ukazującego
się w regionie lubuskim — „Gazety Lubuskiej”.
Szczegółowo analizuje przyczyny, z powodu których
tytuł przestał się ostatecznie ukazywać w lipcu 1993 r.
Go to article
